Przed użyciem peptydów do jakichkolwiek celów należy najpierw przygotować roztwór. Przeważnie peptydy otrzymujemy w formie liofilizowanego proszku, zamkniętego sterylnie w fiolce z gumą zabezpieczają.Co będzie nam potrzebne do rozrobienia peptydu?
– Woda bakteriostatyczna lub roztwór soli fizjolgicznej NaCl 0,9%
– Strzykawkę 2ml
– Igłę o średnicy 0,5mm lub więcej i długości co najmniej 25mm (0,5×25)
– Waciki oraz środek do dezynfekcji
Jak stworzyć roztwór?
- Zrywamy plastikowe kapsle zabezpieczające peptyd, dezynfekujemy gumkę ochronną.
- Igłę montujemy na strzykawce oraz pobieramy nasz rozpuszczalnik do środka. (o tym ile mililitrów rozpuszczalnika użyć, i jak przeliczać dawki opowiemy poniżej)
- Przez gumkę zabezpieczającą wprowadzamy igłę i wtłaczamy nasz rozpuszczalnik do fiolki. (Należy pamiętać o tym aby strumień cieczy kierować po ściankach fiolki, a nie bezpośrednio na proszek)
- Wyjmujemy igłę i sprawdzamy czy proszek zaczyna się rozpuszczać.
- Jeśli na ściankach osadziły się grudki, lub peptyd nie rozpuścił się całkowicie, zaczynamy rolować go w dłoniach. Pod żadnym pozorem NIE WSTRZĄSAMY fiolką, może to spowodować uszkodzenie środka.
- Peptyd gotowy do użycia będzie dopiero po około 30-40 minutach od wymieszania z rozpuszczalnikiem. Nie zaleca się stosowania roztworu bezpośrednio po jego wykonaniu.
Skąd wiedzieć, ile rozpuszczalnika użyć?
W większości przypadków używa się około 2ml wody bakteriostatycznej lub roztworu soli fizjologicznej do praktycznie każdego peptydu. Oczywiście można użyć mniej lub więcej rozpuszczalnika, lecz trzeba pamiętać o odpowiednim przeliczeniu porcji.
Jak przeliczyć dawki peptydów?
Większość osób używa strzykawek insulinowych o pojemności 1ml co odpowiada 40ui (jednostkom) oznaczonym na strzykawce. Załóżmy dla przykładu, że chcemy odmierzyć 250mcg peptydu BPC-157. Wiemy tutaj, że pełna fiolka ma 5mg = 5000mcg, a my wlaliśmy do środka 2ml soli fizjologicznej. Skąd będziemy wiedzieć ile jednostek (kresek) na naszej strzykawce insulinowej to 250mcg?
Wiadomo, że każdy mililitr to na strzykawce 40 jednostek, tak więc łatwo policzyć, że 40 jednostek to będzie 2500mcg peptydu BPC-157 (gdyż wlaliśmy do fiolki 2ml rozpuszczalnika)
Więc jeśli 40 jednostek to 2500mcg, łatwo będzie obliczyć (wystarczy wykreślić po 1 zerze), że 4 jednostki to będzie 250mcg.
Można to też obliczyć z proporcji według wzoru:
- 250mcg – X
- 2500mcg – 40ui
- X będzie wynosił 4, oznacza to liczbę jednostek (kresek) niezbędną do odmierzenia 250mcg peptydu BPC-157 na naszej strzykawce insulinowej.
Na takich zasadach możemy przeliczyć porcję każdego peptydu, podstawiając swoje dane.
Jak przechowywać Peptydy?
Nierozrobione peptydy w postaci liofilizowanego proszku w fiolce możemy przechowywać:
– 30-40 dni w temperaturze pokojowej
– 90-120 dni w temperaturze 2-8 stopni Celsjusza (lodówka)
– do 2 lat w temperaturze -20 stopni Celsjusza (zamrażarka)
Należy zwrócić uwagę, jak przechowywane są peptydy od twojego dostawcy, najlepiej po prostu zapytać, jeśli taka informacja nie jest nigdzie udostępniona.
Rozrobione peptydy, czyli roztwór wykonany z solą fizjologiczną lub wodą bakteriostatyczną:
– 30-40 dni w temperaturze 2-8 stopni Celsjusza (lodówka)
– 1-5 dni w temperaturze pokojowej (ulgają degradacji, jeśli nie są przechowywane w lodówce)